o gün gelmişti
ayrılık onların da kapısını çalacaktı
güneş yine her tarafı aydınlatıyordu
fakat onun dünyasını değil
çünkü yürek yarısı, gözünün bebeği gidiyordu.
ayrılık nedir bilmeyen o ev,
büyük bir sessizliğe bürünmüştü.
o yürek bu acıya nasıl dayanırdı?
çünkü o annesinin bir tanesiydi
yinede Mehmet'ini üzmemek için
gözyaşlarını içine akıtıyordu
kalbinin kanadığını belli etmiyordu
annesinin elini öpmek için eğildi eli birden ıslandı
Mehmet'i ağlıyordu
ve.......gitmişti
kalbinin yarısı
gözünün bebeği gitmişti
bu ne hicran yarasına ne bir tabibin iyleştirebileceği yaraya benziyordu
aradan aylar geçti
o, gelmedi
çünkü kalleş bir kurşuna hedef olmuştu
onun yerine
hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağını anlatan
kanlı gömleği geldi
artık ne umutlar ne hayaller vardı
o bir anaydı
yürek yarısını,üzüm gözlüsünü
bir tanesini kaybetmişti
onu kara toprağın kucağına bırakmıştı
bu yürek,söyleyin!
bu yürek bu acıya nasıl dayanırdı?
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 14:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim : Beyhan Özdemir
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir yarışmasına gösterdiğiniz ilgi ve sevgili annelerimize şiir armağan ettiğiniz için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (2)