Yoktur emsali,
Örnek her hali,
Namus timsali,
Kadınlarımız…
Verdim öğütü
Yazdım beyiti
Gördüm yiğiti,
Kadınlarımız.
Yaşlısı genci,
Her biri inci,
Şefkatte öncü,
Kadınlarımız.
Çekse de acı,
Beklemez tacı,
Ana, kız, bacı,
Kadınlarımız.
Aç, tok fark etmez,
Şikâyet etmez,
Cefası bitmez…
Kadınlarımız.
Becerir işi,
Erkeğin eşi,
Üretir aşı…
Kadınlarımız.
Yastığı hasır,
Elleri nasır,
İktisat; kesir,
Kadınlarımız.
Geçme burayı,
Açma arayı,
Yapar yuvayı,
Kadınlarımız
Atadan öğüt,
Bitse de beyit,
Dişi bir yiğit,
Kadınlarımız.
Özçelik der ki;
Ödenmez hakkı,
Belli ki farklı,
Kadınlarımız.
Hasan Özçelik
(19.05.2019, Isparta)
Kayıt Tarihi : 19.5.2019 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Anadolu kadınının cefakârlığını, fedakârlığını, iktisada riayetini, ailesine bağlılığını anlatmak amacıyla yazılmıştır. Erkekleride ‘Babayiğit’in kadınlarımızdaki karşılığı olarak ‘Anayiğit’ ifadesi kullanılmıştır. Bu şiirde kadınlarımızın kahramanlığı, özverili davranışları Anadolu yarımadasıyla da bütünleştirilerek Ana Yiğitler olarak tasvir edilip anlatılmaya çalışılmıştır. Kadınlarımızın hüsnü vasıflarını anlatmaya ifadeler yetmez. Bu şiir; analarımıza, kadınlarımıza, bacılarımıza bir minnet duygusunun mütevazi bir anlatımıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!