Ana Yetiş Kurban Şiiri - Toprak Latif Yücel

Ana nerdesin ana nerde öldüm halım duman
Bu gece bitmişim her yanım eder isyan
Bu yar bıraktı ortada acımadan perperişan
Anam yetiş biran önce yetiş kurban

Ana çocukken dövdüğün gibi döv
Döv ki akıllansın bu deli oğlun
Ana gelemiyosan uzaktan söv
Söv ki sevmesin bu deli oğlun

Ana inan öyle zor ki anlatamam yarin hasreti
Ben kavuşmak için ona yıllarca çektim gurbeti
Tam acılarımızın belini kıracakken dedi ki bitti
Anam yetiş biran önce yetiş kurban

Ana sen derdin birtek ben ağlarım
Anlamadı akılsız bu deli oğlun
Ana sen derdin sevdan kalacak yarım
Kandı ona bu akılsız deli oğlun

Ana tozpembe dünyam vardı kabuslarla doldu
Yaralarım hala çok kanıyor sanma ki durdu
Bu kitabsızın kızı beni kötü sırtımdan vurdu
Anam yetiş biran önce yetiş kurban