Ana Yavrusu Şiiri - Yüksel Çelik

Koyun meler kuzusuna,
Dayanamaz sızısına,
Bilir misin o bir ana,
Koşar gider kuzusuna.

Kuş da kanadını çırpar,
Taşır yavrusuna bakar.
O da yumurtadan çıkar,
Kanat çırpar yavrusuna.

Böcekle de yuva yapar,
Yiyeceğin kendi toplar.
Boşa değil çırpınışlar.
O da bakar yavrusuna.

Bunlar ana şevkatinden,
Bu özellikler Rabbimden,
Birer parçadır kendinden,
Kucak açar yavrusuna.

Tüm bunlar Yaradan dan,
Hepsi sorumlu ondan,
Öğle emretmiş Yaradan,
Kul köledir yavrusuna.