Ana Yarler Yari mi? Şiiri - Cihat Şahin

O, yârlerin hasıdır, üzme sakın ananı!
Ana gibi yar varken, koyma cana cananı!

Dünyalardan geçsen de; geçme sakın anandan!
Hak razıdır her daim, anasına yanandan.

Ana gibi yar olmaz, yaratanın müstesna!
Halıkından maada; ana arzda istisna.

Anaların sevgisi, karşılıksız olandan
Senden ücret istemez, kucak, kucak al ondan!

Onun adı şefkattir, her sevginin üstünde!
Varsa daha evlası; “şu daha da üstün” de!

Taksim etmiş yaratan; yüzde biri kullara
Çıksa şefkat sineden, ateş düşer tüm dar’a.

Yüzde doksan dokuzu, alıkoymuş kendine
Sever seni onunla, hadim olsan son dine!

Anan Hakka abd ise; uy emrine bi-tamam!
Sözü ayet, Hadisse; her hepsine, de; ”tamam”!

Cennet böyle ananın, ayağının altında!
Yoksa nar-ı cehennem, vardır onun altında!

Ekser ana şefkati, yanlış yerde kullanır!
Evlad, ayal bu tarzla, cehenneme yollanır.

Etmez ise din ile evladını terbiye;
Yakar onu uhrada; döktükleri ter diye!

Ana yârse evlada, yakmamalı başını!
Yanlış yola gidince; eğmelidir kaşını.

Dünyasını, ukbaya tercih etse bir veled;
İkna için oğlunu, sözlerini sırf bal et!

Razı olmaz yanlışa, arif ise bir ana!
Zira Rabbin vedia, vermiş onu bil sana!

Vazifense korumak; onu türlü tehditten!
Nasıl lakayt kalırsın, azap, azim tehditken?

Onu kurban eyleme, fani olan dünyaya!
Yoksa sırat üstünde, kalırsınız siz yaya!

Yârler yâri Allah’tır, kâmil olan bir kula!
Bu gerçeği ders verin, yar arayan her kula!

Canlar feda edilir; o, Mabudun yoluna!
Bu nimeti lütfetsin, Rabbim müştak kuluna.

Cihat ŞAHİN
28.10.2010-İZMİR