Ana yarıları Şiiri - Bayram Ünalan

Anamın, Babamın benim doğduğum köy Çandır.
Doğumdan gayrı izi olmayan dal kol atamadığım köy,
Ekmek peşine çıkılan mesafesi yakın, kendi uzak köy,

Eee çalış çabala sonuçta doydu obur mideler,
Büyüdü genişledi aile; damatlar, gelinler..,

Ömür köprüsünün ortasını da geçeli bayağı oldu hani,
Bu aralar pek bi gider olduk çandıra, hacı pilavı, cenazeler derken...

Amca Babanın, Teyze Ananın yarısı derler,
Amcalarım yerlerinde huzurlu yatsınlar,
Gerçekten Baba yarılarıydı belki üçü de,
Kar, zarar hesabı yaptırmadılar bana çok şükür.

Annem gideli oldu bayağı, onların üçü de yaşıyorlar,
Ana yarılarından biri kocaya, ikisi hicaza gittiler,
Döndüler.

Herkes yaradanı ararken kan ter içinde, kutsal topraklarda,
Onlar, Arafat' da kıyamamışlar taşlamaya binmişler atına ŞEYTANIN.
Dağ tepe dememişler maneviyattan gayri dolaşmışlar,

Geldiler sağ salim, fitne fesat, yükleri ağır, yorulmamışlar.
Vermediklerinden hayırlarını, yüzlerinde nur ise hak getire,
Yalan dünya malında hala kan çanağı gözleri,

Benin Anam nur yüzlüydü, bilmezdi go gaybet.
Dördü bir araya gelseler edemezlerdi tatlı tatlı sohbet
Zehirlerini akıtmadıkları bir ben kalmıştım, hayret
Rüzgarın tufana dönüşmesi uzun sürmedi, olduk sonunda halvet

Önce hayallerimi aldılar, sonra özlemlerimi,
ŞEYTANIN atına binen, Ana yarılarım..,

Vermezsiniz kurumuş dudaklara bir damla su, felaket
Dönün yönünüzü HAK'a açın ellerinizi, size de gerek adalet,
Dualarım yaradan dan yana, gerek yok ondan gayrı icazet
Sabreden biz kulların sonları her zaman selamet,

Bayram ünalan (Mart-2008)