Ana ve Mehmet Ali Şiiri - Mehmet Ali Can

Ne olursun kendini koyma onun yerine
Bir dertten kurtuldum derken düşüyor diğerine
Her ana dediğinde od düşer ciğerine
Ana der, ağlar, ana der, kıvranır Mehmet Ali

Anacığım, nur yumağım sana doymadım daha
Bir sana ihtiyacım var, bir de yüce Allah'a

Yanındayken üzer anasını, kırar kalbini
Üzülür ama alamaz bu huyundan kendini
Ondan uzaklarda iken dertleri aşar bini
Neden anasına kötü davranır Mehmet Ali

Canım annem, bir tanem sevgin dolsun kalbime
Bir sana muhtaç olayım, bir de yüce Rabbime

Anacığım! Hala çınlar kulağımda sözlerin
Asla hayalimden gitmez şefkat dolu gözlerin
Sende soğuklar sıcaktır, sıcaklar ise serin
Hakkını nasıl verecek, bilemez Mehmet Ali

Sana göre her kusurum her sözüm birer şaka
Zordan sana sığınırım bir de Cenab-ı Hakka