Ana temal esas Şiiri - Nurettin Gür 2

Ömrümü uğrunda feda eylesem,
Anamın hakkını ödeyemem ben.
Canımı bırakıp, veda eylesem,
Anamın hakkını ödeyemem ben.

Binbir zahmet ile doğurdu beni,
Sevgi teknesinde yoğurdu beni,
En güzel isimle çağırdı beni,
Anamın hakkını ödeyemem ben.

Hastalandım başucumdan gitmedi,
İçine ağladı belli etmedi,
Erimedi, tükenmedi, bitmedi,
Anamın hakkını ödeyemem ben.

Gittiği yollara yüzümü sürsem,
İncitmeden yatağına götürsem,
Hiçbir şey yemesem ona yedirsem,
Anamın hakkını ödeyemem ben.

Getirsem kabeyi Mekke şehriyle,
Yıkasam üstünü zemzem nehriyle,
Basmazsa alnıma helal mührüyle,
Anamın hakkını ödeyemem ben.

Her zaman gözünün önünde olsam,
Bütün günahını üstüme alsam,
Nar-ı cehennem de yerine yansam,
Anamın hakkını ödeyemem ben.

Ozanoğlu evlat tatlı bir çile,
Ana baba hakkı kolay mı dile,
Bütün borçlarımı ödesem bile,
Anamın hakkını ödeyemem ben.