Bir cevherim kaybettim ki
Halen onu arıyorum
Ona paha biçilmez ki
Yokluğundan ölüyorum
Arıyorum köşe köşe
Soruyorum dağa taşa
Seslenerek uçan kuşa
Bitkin bitap kalıyorum
Gezdim dolaştım beyhude
Yolum kaldı çok geride
Bir kuş gördüm gök semada
Şimdi ondan soruyorum
Uçan kuşa derdim döktüm
Arzuhalim verdi hüküm
Bir anam vardı kaybettim
Senden onu soruyorum
Kuştan bir ses geldi heyhat
Uçuyordu kanat kanat
Dedi'Kara toprağa bak'
Onun için ağlıyorum
Yaldızım sözlerim acı
Ne kardeştir ne de bacı
Oydu başımın tacı
Onun için ağlıyorum.
Kayıt Tarihi : 8.6.2005 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anamı kaybettiğimde 5-6 yaşlarındaydım.Ağlamayı bile becerememiştim sıcağı sıcağına..Anasızlığın ne demek olduğunu bilmiyordum.Her geçen gün yokluğunu daha da yoğun bir şekilde hisseder olmuştum.1972-73 yılları.Okula gidebilecek şartlar olmadığından Ortaokul son sınıfta okulu bırakmak zorunda kaldım.Anasızlığın somut bir timsali haline gelmiştim.Çocuklukla delikanlılık arasında karmaşık duygular yaşıyordum.Anası olan her insana, her canlıya imrenerek bakıyordum.Öyle ki anasının kanatları altındaki civcivlerin,anasının yanındaki bir buzağının yerinde olmak istediğim oluyordu.Bu duygularla dolaşırken irticalen söylediğim bir türküdür bu.Hatta bir ağıttır.Gelin ağlatmak için bana bu türküyü çok söyletirlerdi.
TÜM YORUMLAR (2)