Ana Rahminde Çalındı Sevginin Mayası Bedene

Güneşin gözleri yakarken suyu
Hasretle bekleyen toprağın ellerini
Gecenin çiyi çatlatır tadı kabuğuna
Sığmayan sevginin çeperlerini

Koşarım beni çağıran sevdalı gözlerine
Bir alev tutuşur yangına çalan saçlarında
Bir masal kuşunun kanatları belirir
Başlar kanat çırpmaya kirpiklerin
Gönlümün suya hasret kuru bozkırlarında

Bir yetim çocuk bulur yıllardır aradığı
Bir tekerleği eksik oyuncağını
Ve bir çocuk kurtulur
Gözlerinde biriktirdiği tüm korkulardan

Ormanla barışan yağmur taneleri
Ağaç gövdelerini yalayarak kucaklaşır
Özlemle yanan toprakla

Güneşin ışıltıları yıldızlaştırır vurunca
Sevgisizliğe mahkum,sevgiye hasret her sevdalı tene
Ana rahminde çalındı sevginin mayası bedene

Damarlarımda çığlık atar mutluluğun uç veren kolu
Keklik yürüyüşüne döner yarin kaldırımdaki duruşu
Gözlerimden dökülür mutluluğun reçinesi
İçinde damıtarak yaşadığım kederleri

Artık çitilediğim eski elbiselerdir
Geride kalan kötü anılarım
Silerim sevginin yüzüne çizilmiş
Manasız çiziklerin derin izlerini
Fırlatıp atarım dönüşü olmayan ufuklara
Kızgınlık anlarında çekilen ayrılığın pimini.