“Görünümü insan” canavarlar yağdı,
Değişmeye zorladım boyutlarımı,
Fizikten aşamadım,
Bir bakış gibi semaya,
Gönderip durdum, sevgileri.
Kirazlar, çilekler, bekliyordum,
Gördüm, silahlarını,
Patladım, bombalarca,
Nefesim tıkandı, kimyasallardan,
Küstüm, toprağa.
Küçük bir bahçeyle yaşardım,
Nükleer domuzlar dadandı.
Minicik altın gömülüydü sınırım,
Kırıldı, kaburgalarım,
Yenildim, silahlara.
Bir buğday, bir patates, bir havuç,
Misafir bekleyecektim, bir gülle,
Füze oldu, gelişti gülleler,
Asılı kaldı, cesedim çitlerde.
Yarınlara uyanmak, çaresiz,
Yeniden düştüm, besmelelerle,
Ana rahmine.
Kayıt Tarihi : 22.10.2009 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!