Ana Oğul Bayramı Şiiri - Erol Başçı

En erken sen kalkardın arefede bayramda
Uykulu bakan yüze biraz kızardın annem
Efradı toparlardın namaz sonu kıyamda
Geç kalanı deftere hemen yazardın annem

Size merak gerekti benim çoktan söktüğüm
Unuttuğun seyrekti neydi iple çektiğim
Patatesli börekti sabahında çöktüğüm
İlk dilimi tepside bana bozardın annem

Aşinaydı bayramlar nam salmış kadayıfa
Küçük tepsi benimdi, iradesi zayıfa
Halletmem gerekliydi gelmeden diğer tayfa
Suçüstü yakalardın nasıl sezerdin annem

Kahvaltı toparlardı, torun torba sofraya
Az bulunan, kelamdı, gözler girmiş sıraya
Yine gözdem kelemdi, kaynak yapıp araya
Fazla kapsam maşayla, heves ezerdin annem

Bayramlaşma faslımız, karın doyunca başlar
Sıralanırdı herkes, küçüklerde telaşlar
İnşallah çekilmiştir, arefeden maaşlar
Harçlıkları mendille, gülle bezerdin annem

Kime gitmek gerekti, eşe dosta ziyaret
Listesi hep hazırdı, büyüklerden ibaret
Gönül almak derdi; hayırlı bir ticaret
Kaytaranı not edip, hemen çizerdin annem

Kim kime niye küsmüş, öğrenirdin önceden
Kendince tiyatrolar, kurardın ta geceden
Bir araya getirip nasihatle inceden
Abartılmış sorunu, zevkle çözerdin annem

Kıt imkanla hepsini, nasıl başardın bilmem
Sabrına ve azmine değdi susup eğilmem
Renkli anları ömürden mümkün müdür ki silmem
Hayat mecmuasında usta yazardın annem

Duaların pelerin hiç sırtımdan çıkmayan
Hep vermekte ustaydın, almak için sıkmayan
Zeytin gözlü oğlundum sevmelerden bıkmayan
Münhal özlemlerime sessiz sızardın annem

Mutlu günler yaşanmış, fedakarca bir ömür
İsyan etmek ne demek, dilinde daim şükür
Şimdi sana gelsem de dilimde kuru özür
El açan nesle hasret, öksüz mezardın annem