Bir ana doğurur bir anayı
Çığlık çığlığa doğum anı
Çocuğun oldu demezler
Kızın oldu derler birazda alaycı
Doğar kız düşer rahimden toprağa
Filiz olur yetişir doyamadan bahara
Çoğu erken açar çiçeğini
Don vurur talan eder her yaprağı
Daha on beşinde giyer başına duvağı
Beline kurdele bağlanınca unutur dünyayı
Henüz toplamamışken kırlardan papatyayı
Koparırlar dalından atarlar ilk gecede tokatı
Kimi gençlik hevesinden çakamaz davayı
Kanar bir çift güle okur yalan fetvayı
Bir şey olmaz sanır içer bir kaç bardak sodayı
Olurmuş meğer anlar görünce kanlı yatağı
Geçer yıllar durulur volkanlar
Rüzgar gibi geçen güzelim yıllar
Dolambaçlı olsa da analığa giden yolar
Kollarına dolunca kundak omuza çöker analık
Çekerler her derdi yaksa da sineye
Yol inşası sanki çileler cennete hediye
Bir de hayırsız koca düştüm mü kısmete
Azap yükü olur taşıdığı giderken cennete
Bitmez sabrı tükenmez takatı
Siper eder kendini gelecek kötülüğe
Maruzatı yoktur sapmaz deliliğe
Anadır o sorulmaz derdin ne diye
Ne bağdat ana gibi vatan olur
Ne de kucağı gibi sıcak yuva bulunur
Gözünüze toz kaçsa en çok o dövünür
Yazsam daha yüzlerce satır kifayetsiz kalır
Sadece ona ANAM deyince en güzel hediye olur...
Kayıt Tarihi : 28.11.2015 20:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yılmaz 11](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/28/ana-m-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!