Ana Kurt'a Sormuşlar Şiiri - Kemal Berk

Ana Kurt'a sormuşlar, "söyle derdin nedir ki?"
Ana der ki, "ah oğul", "göz değil, özüm ağlar"
Dağ başına savrulan, rüzgârdaki kül gibi
Kızgın tava içinde, kuduran özüm ağlar
*
Elek gibi delinmiş, yüreğim darma duman
Yaratanın verdiği, zenginlik bitmiş, aman
Fakirlik cahillikten, d/ağlar, d/ağlatır yaman
Bir yurtta iki can, suçlarken yürek d/ağlar
*
Akıl teri bilmiyor, alın teri dökülmez
Sevginin kaynağını, bilmeyen insan sevmez
Zalim olan zulmeder, çekmeden asla ölmez
Dünya koca bir harman, dar gelir kopar b/ağlar
*
Herkes uçup kaçıyor, eli dili zehirli
Hesap kitap yapıyor, sonu diyor belirli
Hile bozanı bilmez (Allah), aman nasıl kibirli
Aman diler Allahtan, geçici nasıl y/ağlar
*
Çok da uzun konuşur, dinleyenler bıkarken
Nasılda ahkam keser, benliğinde yiterken
Her şey bilir kendince, kendisini bilmezken
Bin bir hata yapanın, yüreği dertle ç/ağlar
*
Mektep ilim görmeden, hemen olmuş ulema
Aleme akıl verir, oluyor bak yalama
Burnu bulut çizerken, düşer ayak altına
Fare gibi sıkışsa, hemen oradan z/ağlar

Kemal eren Kemal Berk
28.1.2023