En çok rahat edilen yer:
Anaların Kucağıdır.
Ana hakkı ödenemez;
Çünkü analar kutsaldır.
Hiç bir yerde bulunamaz:
Ana kucağının tadı.
Analar yürekten sever:
Kucağında ki evladı...
Mümkün değil evlat için:
Başkasına ana demek.
Öz anası gibi ondan;
Koklanarak zevkler almak.
Görmezmiyiz kurdu,kuşu;
Nasıl korur yavrusunu?
Allahın kanunu böyle;
Evlat arar anasını...
Koşar evlat anasına,
Hemen sarılır boynuna.
Dünya değil umuruna:
Rahat ana kucağında..
Bazı analarda vardır:
Terk eylerler evlatları.
Evlatların mazlum hali:
Yakar bir çok ciğerleri..
Dünya zinetidir evlat.
Lazım onları eğitmek.
Ana, babanın ğayreti:
Bu hususu temin etmek..
Çırpınır analar durur:
Evladım büyüsün diye.
Ne hain evletlar vardır:
Koyar anayı kapıya...
Yemez yedirir evladı.
Giymez giydirir evladı.
Her ananın isteği tek:
Görmek evladın muradı.
Ana deyip geçmeyelim.
Biraz olsun düşünelim.
Ananın ayak altında:
Cennet olduğun bilelim..
İtaat eden anaya:
Kazanır şefaat, rahmet.
Gayret eyle sende evlat:
Alırsın dünyadan lezzet.
Kayıt Tarihi : 9.1.2008 08:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NOT: bu şiir: 08.01.2008 günü Bn. İkbal Hanımın kanal 7 tv de çocuklarını terk eden ana ile iki evladını sutüdyoda buluşturmaları üzerine etkilenerek Ali Sandıkçıoğlu tarafından bütün analara ithaf edilmlek üzere Almanyada kaleme alınmıştır. Bütün anaların ellerinden öper, dualarını bekler, Bir çok insanın göz yaşı akıtmasına sebep olan İkbal hanıma, dağılan ana ve babayı iş bularak birleştireceğini telefonla bildirden değerli millet vekilimize teşekkür ederim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!