Seherde düştüm ana rahmine
Gecelerin tünemiş seher’bâzı
Nefes nefes girdi hücrelerime
Ve ben bölündüm
Anamın soluduğu tan vakitlerinde
Önce kulaklarım “ol” emrine uydu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
