Ana Karnına Dönüş - Önsöz

ANA KARNINA DÖNÜŞ
Kurgubilim Roman
‘Eşim Nazire ‘ye tükenmeyen sevgilerimle armağan ediyorum.’

Önsöz

Bu bir söylev olsaydı; yaşayan birinin ölümün ötesi üzerindeki konuşmalarına tek değer veren çıkmayacaktı. Temelde, değer verilmesini de beklemiyorum. O nedenle bu yapıtın, salt yüceltilmesi için ortaya koyulmadığını belirtmek isterim. Amacım karanlıklara tek bir kibrit ışığı tutabilmek ve okuyucuya bir de alışılandan başka türlü düşünebilmenin kapılarını aralayabilmektir. Yoksa gerçeği bulmak ve onu nitelendirmek benim değil, bir başına okuyucunun görevidir. Konuda bana düşen ödev; olasıyı olmuşa ve olana yaklaştırabilmek ve aralarında az çok bir sentez yapmaya çalışmaktır. Bir kurgubilimci (*) den bundan ötesini beklemek ondan çok şey istemek olur. Çünkü; o salt yaşananları değil, yaşanması olası görünenleri de ortaya koyma çabasındadır. Bu bakımdan şu yapıt elbette ki bir varsayımdır. Elbette ki bir varsayımlar sentezidir. Sentezde gerekenden çok ileriye gidilmiş veya yeterinden çok geride kalınmış olabilir. Ama bu benim suçum değildir. Zira; yazımızın genel içeriği konusunda o denli az şey bilinmektedir ki; bir kurgubilim yazarına bilinmeyenleri bilinenlerden çıkarmaktan öte bir şey kalmamaktadır.
Bu yapıt ilk ağızda okuyucu üzerinde bir çeviri izlenimi uyandıracaktır. Zira; kahramanları bizden seçilmemiştir. Ülkemizin henüz uzay çağına girmemiş olması yüzünden, onların özellikle bizden olmayanlardan seçilmesi benim için doğal bir zorunluluk olmuştur. Nitekim, olayları kendim yaşamadığım için haliyle kendi ağzımdan anlatmam da pek uygun düşmezdi. Okuyucuya bunları birinin; geçmişi görmüş ve geleceği görmekte olan birilerinin anlatması gerekiyordu. Hem ondan olan, hem artık ondan olmayan, birini bilmiş, obirini bilecek olan birilerinin. Ne yazık ki; yukarıdaki nedenle ülkemize yönelik olarak bu nitelikte kişiler tasarlayabilmek gerçekten olanaksızdı. Üstelik böyle bir şey gülünç de düşerdi. Bu bakımdan romandaki rolleri haliyle yabancılar üstlendiler. Ama çağımız dünyasındaki uluslardan hiçbirinden olmayan yabancılar. Böylesi daha bir inandırıcı olacağı ve bilinen gerçeklere de pek ters düşmeyeceği için. Zira; özü açısından kurgubilim, gerçekleri ve mantığı ortadan kaldırmaya değil, onlardan bugün için gerçek gibi görünmeyen sonuçları çıkarmaya yönelik olmadıkça kendisinden beklenen yararı sağlayamaz.
Yabancı kurgubilimcilik işte böyledir; bir yerlerde mantığı isyan ettirir, verileri ve araçları boşuna kullanır ve işte bu bakımdan ben onun karşısındayım.
Görüleceği kadarıyla bu yapıt hoş fakat boş vakit geçirtmek için ortaya koyulmamıştır. Çünkü amacı vardır ve düşüncelerimize değişik bir boyut kazandırmak, değişik bir yön vermek istemektedir.
Bakalım umduğunu mu bulacaktır, yoksa bulduğuyla yetinmek zorunda mı kalacaktır.
Hikmet BARLIOĞLU
-------------
(*) Genellikle kullanılagelen “Bilim-Kurgu” sözcüklerini beğenmiyor, tanımlamadaki birliği bozması yönünden de bunları yeterli ve uygun bulmuyorum. “Ruhbilim” yerine “Bilim-Ruh” veya “Tanrıbilim” yerine “Bilim-Tanrı” demek ne denli yanlışsa; “Kurgubilim” yerime “Bilim-Kurgu” demek de bir o denli yanlış olur gibime geliyor. Bu nedenle ben “Kurgubilim” sözcüğünü kullanmayı doğru bulmaktayım.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
Ana Karnına Dönüş isimli Kugubilim Roman 'ından > 7-11/731)