Ana ismi iki hece ve Destanlara sığmayan ...

(yarışma için iki şiir)
ANA İSMİ İKİ HECE
Kalbimizdedir sevgisi,
Anamızın ölmez ismi.
Unutulmaz hiçbir zaman,
Hayal olsa bile resmi.
Ana ismi iki hece,
Sayıklarız bütün gece.
İnsan ömrü kâfi gelmez,
Büyük sevgisini ölçe.
Benim anam, güzel anam;
Kanım anam, canım anam.
Varım yoğum sana fedâ,
Hayatımın tacı anam.
Ana gibi yâr olmazmış,
Vatan gibi var olmazmış,
Bütün dünya bunu bilir,
Sevgi dolu kalp, solmazmış.
“Ana! ” diye emekledik,
“Meme! ” diyerek tekledik,
Gece gündüz ağlayarak,
Anamızı çok bekledik.
Anasıza “yetim” derler,
Babasıza “Öksüz” derler,
Ana/Baba sevgisini,
Kalem yazıp, almaz yerler.
Hakanları sen doğurdun,
“Anadolu” adı yurdun,
Hevenk hevenk, yudum yudum,
Sevgileri sen yoğurdun.
Ölmez senin asla yâdın,
Baldan daha tatlı tadın,
Destanların en güzeli
Tarihlerde büyük adın.
İlk hece anada başlar,
Ana için akar yaşlar,
Şefkat dolu güler yüzde,
Aranır mı çatık kaşlar? .
ANA! .. ANA! diyen diller,
Çiçek dolsun kemer beler,
Yardımcı’nın kaleminden,
Şiir yazsın ince eller! ..
İLHAN YARDIMCI

AKROSTİŞ:
İLHAN YARDIMCI

DESTANLARA SIĞMAYAN ANALARA SELÂM OLSUN! .
Dağlarından yağ, çiçeklerinden bal akan Anadolu, ANA doludur.
Erenler, evliyâlar, kırklar/yediler bize mirastır ANA.
Senden uzakta kalan, ayrı düşen, yetimler yaştadır ANA.
Torunların beşiğini sallayan ninniler bugün yastadır ANA.
Anadolu sensin, sen ana dolusun, kubbelerde minare sensin ANA.
Nasırlı ellerinde kına, feracende oya, ehramda, çarşafta, örtünde çiçek,
Lahûti sesler semalarda yankı yapar, rüzgârların kanatlarında kucak,
Ana kuzusu, ana yurt, ana dil, Anadolu dilimizde senden doğdu,
Rahat yüzü görmedin dünyada, evlatların için yaşadın bucak bucak,
Anafartalar,Dumlupınar,Çanakkale’de şehitler verdin, aktı kanlar,
Suları Kevser, Anadolu’ya yanık, Yunuslara konak oldu hanlar,
Itır çiçekleri koklasın sevda yaylasında nice canlar,
Ğılmanlar haber getirir, cennet bahçelerinden,
Mazi ile gelecekte yiğitler senin ak sütünle beslenir ANA.
Analar destanlara sığmaz, cümleler seni anlatamaz.
Yanık çobanın kavalında, ninnilerde, manilerde, türkülerde sen varsın Ana.
Aşık olur gül yüzüne, secden kalkmaz, Amine Anadan doğan Peygamber
Nârında güzeldir, nurunda güzeldir, O’na âşık olanlar ANA.
Anası olmayanlara “yetim”, babasızlara “öksüz” denir,
Niyazlar Allah’a gider, anamızın duaları daim dilimizde,
Açılsın yedi kat göklerin kapısı, Cennet’te beni de yanına al ANA!
Lâl-ı Mercan, yakut, altın, gümüşten yapılsın taht-ı tacın,
Ana gibi yâr, Bağdat gibi diyar şimdi yaban ellerde ANA.!
Razı olsun Allah ve Resul Anadolu’yu doğuran canlardan.
Anadolu Türk elinin yüreği, dinmiyor duygular içimde benim,
Selam olsun analara, analar Anadolu’mda tükenmesin,
Ezilmesin vatanı sevenler, bayrağı sevenler, dua et kurtulsun gemi,
Laleler, sümbüller güller perişan, şeyda bülbül kan ağlar ANA..
Atalar diyor ki; ihtiyacın yoksa bile sakla samanı, üzme ananı,
Mutlaka gelir bir gün zamanı, bulamazsın ananı,
Ozanlar, âşıklar, şairler, gönül sultanları seni unutmaz ANA.
Lâtife-i Rabbaniye sultandır, ilahi hakikatler meydanında ne güzeldir,
Sen olmasaydın kâinatı yaratmazdım sadece peygambere özeldir,
Umutlar tükense, ışıklar sönse, sen umut ağacı, sıcak yuvasın ANA.
Nazar eyle ilahilere, destanlara, Yardımcının kalemini hoş gör ANA.!