Ana - İnsanoğlu Bu Ya, Çiğ süt Emmiş

Ana, sen benim en muazzez varlığımsın
Biliyorum, cennet ayaklarının altında
Gözyaşım, sevincim, tüm ağrılığımsın
Doğumdan ölüme kadar hayatımda
…
Ana, bir hayat boyu inleyenimsin
İyi günde, kötü günde daima dinleyenimsin
Yüreğinin telleri azıcık titreyiverse
Gözyaşı dökenim ardımdan ağlayanımsın
…
Ana, bu yavrunu Hak yoluna adadın
Sen her iki dünyada da huzurla yaşayasın
Bilirim dudaklarından duan eksik olmaz
Evladınla abideleş, semaya ulaşsın başın
…
Ana, tohuma toprak oldun sessizce
Bağrından asil nesiller yetiştirdin
Havva, Meryem ve Amine nedir sizce?
Evladını inanç ve imanla bitiştirdin
…
Ana, bilirim nice kadın vardır talihsiz
Nicesi evladından yana hiç gülmemiş
Nicesi evlat sevgisi, hürmeti görmemiş
Geçmişine rahmet okutmakta evladı hissiz
…
Ana, ana-evlat iki vücut bir ruh değil mi?
Namusuna, vatan yoluna onu kurban verir
Evladının gelişme, tahsil, askerlik çağı
Ardından gözyaşı döker, erim erim erir
…
Ana, araya sevinçle bir el kızı girer
Bazen anayla oğul arasına çelikten duvar örer
Bazen evladı anadan ayırarak ortamı gerer
Ana bu, uzaktan da olsa, görmese de sever
…
Ana, neticede insanoğlu bu ya, çiğ süt emmiş
Bazen oğlun gider sana it getirir
Bazen kızın gider sana bir yiğit getirir
Ana, ana bu hiçbir olana yine de bir şey dememiş
…
Karayılan-310710