Ana Hasreti Şiiri - Ahmet Ekici

Yavrum anam nerde diye sorarsın,
Dünyayı bir kere elledi gitti.
Her tarafı ana diye ararsın,
Dünya’ya elini salladı gitti.

İyilik dağıtan bir melek gibi,
Dilenen hayırlı bir dilek gibi.
Üzeri şebnemli bir çiçek gibi,
Bütün bahçeleri gülledi gitti.

Hiç kimseye kötü kelam etmedi,
Sen uyurken nöbet tuttu, yatmadı.
Kendi gitti ama şavkı batmadı,
Dostlara selamı yolladı gitti.

Boşa gider onun için kaygılar,
Az kalıyor yazdığımız övgüler,
Ona duyduğumuz derin sevgiler,
Bütün sevgileri solladı gitti.

Dünyada bulunmaz ananın eşi,
Her derde dermandı gözünün yaşı,
Kötülüğe yanan bütün ateşi,
Söndürdü üzerin külledi gitti.

Şer konuşmaz iyilikti temeli,
İnsanlığa saygı idi emeli,
Acısını kalbimize gömeli,
Bu dilsiz Ahmet’i dilledi gitti.