Ana Hasreti Şiiri - Adem Ulutaş

Çok özledim yavrum seni hasretinle yanarım,
Hayalinle avunur geçmişimi anarım,
Anne deyip boynuma sarılmanı umarım,
Ne gelir elimizden kader bu işte çanım,
Bana el gibi durma ben senin öz ananım.

Anam bizi ellere bırakıp gitti deme,
Küçük yaşta bizleri annesiz etti deme,
Dert nedir bilmez iken dertlere itti deme,
Ne gelir elimizden kader bu işte çanım,
Bana el gibi durma ben senin öz ananım.

Kim ister yavrusundan yıllarca ayrı kalmak,
Ayrılıktan belki de daha da kolay ölmek,
Hasret ile yanarken haramdır bana gülmek,
Ne gelir elimizden kader bu işte çanım,
Bana el gibi durma ben senin öz ananım.

Yaşadımsa sizleri görmek için yaşadım,
Yüzümü yüzünüze sürmek için yaşadım,
Okşayıp sacınızı örmek için yaşadım,
Ne gelir elimizden kader bu işte çanım,
Bana el gibi durma ben senin öz ananım.