Ana Gibidir Toprak Şiiri - Muhittin Laçin

ANA GİBİDİR TOPRAK

Ana gibidir toprak hakkı var üstümüzde
Koynuna girenlerin gül bitirmiş göğsünde

Kirimi ve pasımı süzer eler ayıklar
sarar sarmalar beni alır koynunda saklar

Alim ilmiyle gelir zalim zulmüyle gelir
Zengin fakir ayırmaz her gelene yer verir

Ben bir tane götürdüm ektim onun bağrına
O kırk tane eyledi getirdi verdi bana bana

Hiç Şikayet etmedi kızıp tekmeleyen den
bedel icar istemez bağ ve bostan ekenden

Dil döktüm dert yandım artık yeter demedi
Çiğnedim azarladım sözümden gücenmedi

Ne cüsseme söz etti nede uzun boyuma
Gel dedi ey fani gel gel yine gir koynuma

Hiç kimseye sormadı ayıp kusur kabahat
Ne ana kız ayırdı ne bebe ne de evlat

Arsız hırsız götürdük katili koyduk koynuna
kabul etti hoş gördü aldı bastı bağrına

Din dil renk soy sülale makam ırk ayırmadan
besledi ve doyurdu isim adres sormadan

Bak dedi ey fani bak bana benziyor cennet
Renklerle beğenmişim altım üstüm ganimet

Şair muhittin Laçin 2010,