İnsanı candan sever,
Ana gibi yar olmaz.
Hep çocuğunu över,
Ana gibi yar olmaz.
Seni sever coşturur,
Yavrusu için koşturur.
Koruyup kollaştırır,
Ana gibi yar olmaz.
Ne üşenir ne bıkar,
Üzerin batsa yıkar.
Hep gözü gibi bakar,
Ana gibi yar olmaz.
Üşür isen dondurmaz,
Doğru söyler kandırmaz.
Üstüne toz kondurmaz,
Ana gibi yar olmaz.
Yusuf gibi eğitir,
Akşam olsa uyutur.
Candan besler büyütür,
Ana gibi yar olmaz.
Kayıt Tarihi : 4.3.2015 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/04/ana-gibi-yar-olmaz-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!