Ana Feryadı Şiiri - Nuh Comba

Bir veda etmeden sessizce gittin
Cennet yuvamızı Cehennem ettin
Seni sevenleri ateşe attın
Söyle yavrum nasıl biter bu acı
Yordu bedenimi derin bir sancı

Duvarda suretin bakar el gibi
Akar gözyaşlarım çağlar sel gibi
Henüz koklamadan soldun gül gibi
Söyle yavrum nasıl biter bu acı
Yardı bedenimi derin bir sancı

Gözümde canlanır anılar tek tek
Belki de bu acı hiç bitmeyecek
İnandım sonunda firkatin gerçek
Söyle yavrum nasıl biter bu acı
Sardı bedenimi derin bir sancı

İlahi huzura gark oldu ruhun
Anadan, babadan almadın ahın
Şimdi dilimizden düşmez eyvahın
Söyle yavrum nasıl biter bu acı
Sordu bedenimi derin bir sancı

Yurdum, yuvam ıssız sensiz perişan
Ne saray teselli, ne mal, ne mülk, han
Hak vaki olunca mutlak çıkar can
Söyle yavrum nasıl biter bu acı
Dürdü bedenimi derin bir sancı

Almadın dünyada kaldı muradın
Ecel erken geldi dinmez feryadım
Tabutun üstünde yazarken adın
Söyle yavrum nasıl biter bu acı
Kardı bedenimi derin bir sancı

Kara toprak bastı seni bağrına
Sıkıştırdı taş toprağı böğrüne
Ne ağıtlar yandı senin uğruna
Söyle yavrum nasıl biter bu acı
Kırdı bedenimi derin bir sancı

Nuh Comba