Nerede bir acı var benim uykum kaçar
Nerede bir yangın var benim de içim yanar
Bakmam kimsenin rengine dinine zinhar
Gülenle gülerim ağlayanla ağlar
İnsan olanı öyle severim ki sevmesem Allah sorar
İnsan olan insan olanla her köprüyü kurar
Bu topraklarda benim köprülerim kıtalar bile bağlar
Ben Anadolu’yum Anadolu
Bu topraklar adam gibi adamları doğuran analarla dolu
Kapıma dayanmadan yola bakarım doğru
Yolda kalan olmuş mu bir yolcu
Sormam Allah’ını Kitabını yeter ki olsun bir insanoğlu
Sonra ne varsa önüne koyarım soğan bulgur kuru
Çalkama yaparım buz gibi suyla yoğurdu
Bize böyle belletti ceddim dedem atam
Ağlayana gülene adam demezler bu topraklarda adam
Ey yanandan zevk alan yobazoğlu yobaz hipopotam
Görse seni anan ağlardı keşke taş doğursam
Bilin ki çalıyorsa yananın etrafında birisi tamtam
Öylesi zaten olmuş insan eti yiyen bir yamyam
Mezhebi meşrebi dini olsa bile İslam
Kayıt Tarihi : 12.11.2018 01:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!