Anadır;
Doğurgan bahar toprağıdır
Güneş gülümsese
Çiçekleniverir yüreği...
Sonbahardır bazen
Tayını yitirmiş
Tayını yitirmiş kısraktır
Göğsü gözlerinden patlar!
Hüzün hüzün dökülür gazelleri...
Ana-doluca yanmaktan
Kançanağıdır gözbebekleri...
Bir kuştur bağrıkara
Ve der ki kırlangıca;
Muhabbeti hoştur da analığın
Meğer ne zormuş
Şu balçığın ortasında
Yuvadan yavru uçurmak…
Kayıt Tarihi : 11.5.2008 13:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/11/ana-doludur-hep.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!