Ana'dan Oğul'a Mektup

Günaydın canım oğlum!
Canımdan çok sevdiğim...
Kara gözlerine kurban olduğum.
Senden ayrı buralarda geçmiyor zaman,
Ana yüreği dayanmıyor,
Günden güne eriyor anan!

Mevsimler hep güze döndü.
Hasretin sardı memleketini,
Gözyaşlarım tükendi.
Biz unuttuk saadeti.

Anam diye sesin çınlamıyor evimizde,
Güneş yüzün doğmuyor.
Tek resmin kaldı elimizde.
O da yıprandı sarılıp ağlamaktan...
Elbiselerin de artık sen kokmuyor,
Yollar, eskidi beklemekten!

Ne ay doğuyor gecemize,
Ne güneş değiyor bahtımıza!
Baban sigaraya başladı,
Kardeşlerin perişan...
Dünürcü geliyorlar sevdiğin kıza!
Arkadaşların sorup duruyorlar...
Diyorlar ki: 'Gelsin artık'!
Gel oğlum, tez gel de,
Anan da muradına ersin artık!
Senin o güzel yüzünü görmeden
Ölürsem yiğidim,
Toprağa girersem...
Gözüm açık giderim!
Canım oğlum, ciğerim.

Sen gelmezsen hasret bitmez...
Sen gelmezsen anan gülmez...
Çiçek açmaz,
Dal yeşermez...
Gündüz dualarımdasın,
Gece rüyalarımda...
'Ana gel kurtar' diye bağırıyorsun!
Kayboluyorsun karanlıklar içersinde,
Sonra gözlerimden damlıyorsun!

Oğlum diye diye dolaşıyorum,
Yavrum diye diye sokaklarda,
'Anası delirdi' diyorlar,
Kızma oğul onlara da,
Evlat hasretini bilemiyorlar.

Karanlık mapuslar soğuk olur,
Üstünü kalın giyin.
Gece üstün açık uyuma sakın!
İçime doğuyor oğul,
Vuslat yakın!
Ve bil ki;
Yalnız sen değilsin
Gününü sayan.
Sayılı günler tez geçer yavrum dayan.
Bir gün ayıran kader,
Kavuşturur bizi.
Birgün şenlendirir evimizi.
Doyasıya sarılırız...
Çıkarırız ayrılığın acısını...
Sevdiğin yemekleri yaparım,
Sana yine gözüm gibi bakarım!
Bekle oğul, bekle...
Anan sana kurban olur!
Bekle oğul, bekle...
O gün elbette gelir!