Ana'dan Mehmede mektup! ...

Vatana nöbetin sırası gelmiş
Seni de yollara koyduk Mehmedim
Bayrağa sancağa erlik gerekmiş
Dağın da bağın da yel ol Mehmedim

Ak sütüm helalim duam başına
Sahip ol toprağın her karışına
Sen bakma ey oğul gözüm yaşına
Düşmana yol geçit verme Mehmedim

Deden Çanakkale atan Yemen de
Dönüşü olmadı onlar gidende
Bilsem ki ey oğul kurşun sinen de
Vatanım sağ olsun derim Mehmedim

Anayım yüreğim çok özler seni
Bilirim düşün de görürsün beni
Düşünme ey oğul bacı kardeşi
Bu bayrak bu toprak “benim” Mehmedim

Siper de Hasanım hat-ta Muradım
Ali-si Ahmed-i hepsi evladım
Sen iste ey oğul ben de varayım
Silahın tetiğin benim Mehmedim

Dilin de tekbirin gönlün de iman
Vermesin haine düşmana aman
Unutma ey oğul “Var ki bir zaman”
Sakarya su değil kan-dı Mehmedim

Canımın parçası evladım benim
Buram buram tüten ocağım benim
Boş kalsa ey oğul kucağım benim
Can düşer o bayrak düşmez Mehmedim

Bayrak ki gönder de sakin mi durur
Dalgalanmıyorsa rüzgarı durdur
Dileğim ey oğul isteğim budur
Allah-a emanet ettim Mehmedim