Ana Çocuk Sevgili Şiiri - Hıdır Aktaş 2

Her iklim intiharını ve gidiş sebebini kendinde gizli tutar.

Bir ajandada gizledim, sonbaharın o narin ürpertisini.
Arkamı döndüm.
Arkamı arkama döndüm.
Ayna vardı karşımda, aynada uyudum.
Sebebi var mıydı? Gelişi sonbaharın yaprak gibi tel tel dökülürken saçların.

Gözlerine aydınlık sürme dedim.
Ağladığında ve banyo yaptığında ıslanır
Ve geçirdiğinde cinnet; kırılır.
Duyguların kesilirse nefret boşalır olanca soğukluğuyla
Sevgilin ya ölür
Sevgilin ya da ölür
Sevgilin belki de ölmüştür.

Sevgililer karanfil olarak sunar kendini,
Gözyaşlarının düştüğü mezarın toprağına

Analar toprak olarak sunar kendini,
Gözyaşlarının düştüğü mezarın çiçeklerine

Çünkü sevgililer bilir;
Çiçek olarak açmalıdır.

Çünkü analar bilir;
O çiçekler evlatlarıdır...