Ana Çilesi Şiiri - Ahmed Özer

Yitik duygular,sancılı hayat
Her anı hatır
Kahır kışlarına inat
Gösterdiğin sabır
Önce dokuduğun
Sonra uyuduğun hasır
Orakla kestiğin
Hızarla ayırdığın başak
Rüzgar yağmur güneş
Bedenini yorsa da
Bir tas ayranın serinliği
Vicdanında yasak
Yokluğu kendine yok sayan anam

Tan ışığında ırgata yolluk
Hiç eksik olmayan yokluk
İki taş üstünde yaktığın ateş
Soframızın efendisi bulgur
Pişirdiğin lavaş
Açlığımızı gideren tokluk
Köy çeşmesinden
Kantarla taşıdığın buzdan su
Yıldızlar altında çimdiren
Deri attıran ateşten su
Gecenin ayazı közün sıcağı
Yorgunluğu kendine yük saymayan anam

Soğuk memleketinde buzdan kışlar
Kar düşmemiş yer arayan kuşlar
Naylondan kızak
Bezden top yapan çocuklar
Çoban ıslığı yutan kasırga
Saman alevi kıyamet sobalar
Gaz lambasıyla isli loş geceler
Bese neneden masallar
Günün yorgunluğu gecenin sonu
Fırtına uğultusu
Yünden yatak sarayı,
Taç misali yüksek yastığı
Anamın kokusu ve ürkek uykusu

Sarı hınal sağ kolu
Gölgesinin yarısı
Ekmek kağnısı
Taş değirmende bulgur
Dibek taşında buğday
Gece tarla sulayışın
Mahrem bekçin ay
Toprağa attığın tohum
Emeğin başağın sarısında
Tokluğun gözünde
Açlığın kuşağında
Aşın yetimlerin sofrasında
Köyde üreten
Şehirde yöneten anam