ANA’CIĞIM.
Önce; Allah, sen bana, canından can verensin,
Dokuz ay on gün beni, karnın da besleyensin,
Sen sabrın ve sevginin, vaz geçilmez timsali,
Ayaklarının altı; Cennet olan! Anne’msin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta