Ana Ben Ölüyorum Şiiri - İrfan Karabulut

Şehid oldum ölüyorum anam
Al beni sıcak koynuna
Karışsın nefesim şahadetle nefesine
Kınalı kuzun Mehmet’im ben
Kanatlarınla sar ölürken kal yanımda
Toprak çok soğuk keskin bıçak sanki anam

Hem yalanız değilim ki anam
Yanımdakiler silah arkadaşlarım
Baskın yedik namerde satmadık vatanı
İşte tüm Mehmetçikler kapındayız
Ayaklarının bastığı her yer cennet
Bizleri cennetine alacak mısın anam?

Bu Cemali Kızılbaş derler adına
İki aylık evli solmamıştı kınası bile
İsyanını yaşamış dersimin yaşlı ana babası
Görmüş zalimin zulmünü kavmiyle
Sonrası sürgün yılları diyarı Munzurdan
Desturun almadan pirim Düzgün babadan

Aha bu uzun burun Sürmeneli Laz Akif
Namı diğer Lazoğludur lakabı
Yiğidim Rumlara karşıymış vaktiyle
Almış kızlarını şimdi biri kız iki oğlan sahibi
Bakıp resimlere çocukların gülüşerek
Kutladık kızın doğum gününü daha dün

Şuradaki ayağı kopuk kavruk yüzlü Kürt Halil
Biz Emmoğlu derdik ona
Çekip vurmuş kan davalısı Hanefiler
Kaçırınca mezhebi Sünniler kızlarını
Yırtıp kefeni zor kurtulmuş anlayacağın
Amansız yakalandı feleğe şimdi

Bak ötede silaha sarılı biri daha
Bedeni sargılı kanlar içinde yatar boyunca
Zeybek efe derler kaybetmiş gözünün birini mayında
Türk doğmuş dedeleri göçmense de Yunan’dan
Övünür Yunan’ı denize döktük diye
Deli dolu oğlandı nişanlıydı velâkin ecelle evlendi

Biliyor musun ana bir gün?
Bir gün yakaladım baskında kan kardeşim Cem ali’yi
Özlemişim sarıldık sıkı sıkı doldu gözlerimiz
Ardından tıpkı bilyelerimi ç/aldığı gibi kaçtı
Dalıp giderken karanlığına söktü yüreğimi yerinden
İçim el vermedi sıkamadım kurşunu anam

Oysa kıvrılmış kucağına vatan toprağının
Karışık kanlarımızla yatarız koyun koyuna
Yer döşek ay yıldız üstümüze yorgan sanki
Hani bu gün bize bayram ya anam
Sana geldik elin öpmeye duaların almaya
Çünkü anasın kucaklar sarar koklarsın bizi

Anam melek anam bu kez sıra sende
Boynu bükük yetimdim arkadaşlar arasında
Kuzuları gibi bakıp analar helâl lokma yedirdi
Hissetmedim yalnızlığı ayırmazken evlatlarından hiç
Şimdiyse onlar öksüz yetim anaya hasret
Ben analara söz verdim anam bize bakar diye

Hadi bağrına bas sev çocuklarını anam
Üşürler sabah ayazda yatmasınlar yerde
Cemali tetiktedir hep uyanır kollar bizi
Doğası gereği namerde bel bağlamaz
Sürmeneli horlar, Kürt Halil üstünü açar
Zeybek Efe uykunda konuşur anam

Vuruldu kalleş pusularda Mehmetlerin
Mermiler ki birer yara canlarımızda
Bak yaralarımız gonca gül açmış melek anam
Feda edip canları vatana ser verip sır vermedik asla
Cennetinde ben gibi kucakla yavrularını şehidiz biz
Hakkını helal edenlere sende helal et anam

Gelinin bizleri anlatır başucumuzda sana
Selamda ağıtta ninnide kalan her duada
Boğulurum akan tek damla yaşında ben
Özlemin sen gider hasrete razıyız çoktan biz
Birlikte sana gelirdik toplanıp bayramlarda
Şimdi sadece bize gelecekler anam bize

_____________________İrfankarabuluT

Not: Hakkâri-Çukurca da 17.08.2011 de şehit olan 10 Mehmetçiğin anısına