Ana, Baştan Başlayayım, Beni Yine Kundakla
“Bazı sürgünler o kadar derindir ki, dışarıdan sükûnet gibi görünür”
***
“…o an, hayatında ilk kez, bir insanın tek bir gecede tenine nüfuz edebileceğini, aşk anının, bir dalın ucuna toplanan su damlası gibi birikerek gelmediğini -tüm hayatını başka bir hayata geçirme anı olmadığını- daha çok arkanda bıraktıklarınla tanımlandığını anlamıştı.”
***
“-Bir ağaç dalındaki kar gibisin.”
***
“Birini unuttuktan sonra bile mutluluklarının ya da hüzünlerinin sesini hatırlayabiliyorsun, bedeninde hissedebiliyorsun.”
***
“…ana, baştan başlayayım, beni yine kundakla.”
***
“Aşkın ilk kez ölüme inanmamızı sağladığı bir an vardır. Kaybını düşünmüş olsan bile, uyuyan bir çocuk gibi sonsuza dek taşıyacağın birini tanırsın.”
Anne MichaelsKayıt Tarihi : 15.4.2016 13:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Anne Michaels](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/15/ana-bastan-baslayayim-beni-yine-kundakla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!