Ana babaya saygı Şiiri - Adem Armağan

Babanın halinden, anlamıyor ham,
Emek verip büyüt,saygı görmezsin!
Yıl iki bin on üç, oldu vesselam.
Bayram günü hariç,niçin sormazsın.

Anneye,babaya "öf",deme sakın,
Nerden bilin belki,ölümün yakın,
Gönül kırma, dursun,hayasız akın,
Rıza almaz isen,sevgi dermezsin.

Onların duasın,almak gerektir,
İtaat yok sende,paslı yürektir,
Şeytan dostun olmuş,kötü sürektir,
Şefkat kanadını,niçin germezsin?

Eden bulur derler,sen de bulursun,
Sözlerini tutmaz,pişman olursun,
İncitmezsen eğer,dua alırsın,
Evine gelince,yatak sermezsin.

Kul Armağan,ana,baba,başa taç,
Din eğitimi ver,tohumları saç,
Muhtaç bırakmışın,evlatların aç,
Empati kurarak,neden yormazsın.