Her evladın dayandığı iki dağ
Sırtı yere gelmez ana-baba var
Kapıda kilittir dosta giden bağ
Evlada mülk olan ana-baba var
Eli sırtındadır dizi başında
Leçeği mendilin gözün yaşında
Babandır bir yandan arkadaşında
Ser verir sır vermez ana-baba var
Nasihati bade, her can içmiyor
Bir sırdaşın yoksa efkar geçmiyor
Onlar ki evlattan evla seçmiyor
Kalbinde mihengi, ana-baba var
Cemali'yem anam uzakta; kalem
Babasız bir buruk dertli bülbülem
Onlar ölecekse vay ben de ölem
Yetim demesinler,
Öksüz demesinler ana-baba var.....
Dost Kalemlerden:
Çocukluk heyecanımla, dört yıla sığdırmıştım babalık duygusunu
Bir kırk sene daha bekledim
Baba olurken bile avutmak için kendimi
Uyumadan önce bir gün gelip sevecek diye beni
Halbuki babamdan hiç dinlememiştim
Annem anlatmazdan evvel uzun kış gecelerinde
Büyüleyen hayat öykülerini…
Ben; Geleceğin endişeleriyle yoğrulmuş
İzahı mümkünsüz “keşkelerle” dolu
Bir geçmişten geliyorum
Gözlerimde buğu
Bahtım; esmer tenimden kara
Düşlerim; fizandan öteye sürgün Çölde vaha hayaliyle,
Hayatta ben en çok annemi çaresizliğimde sevdim
Dedim ya; İçimden içimi acıtan her davanın
İnfazı okunan şifresi unutulmuş kasasıyım
Müebbet yorgunu babamın resmini çiziyor
Ağlayan duvarlarım!
Her sabahın salasında ellerim semaya açık,
Damlayan çam reçinesinde saklı bir kehribar imamesinde
Büyük bir inşirahla annemi çekerim...
Hani Şair der ya; “Hayatta ben en çok babamı sevdim”
İstemesem de herkesin kahramanı babama benzerim
Halbuki, özlemdi babam bana
Annemse yürek serinliği
Beni doğururken çektiği sancı sancıyor içimde!
Onun için hayatta ben de en çok annemi sevdim… Şükrü Aktaş
Kayıt Tarihi : 21.7.2015 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rahmetli babamın maneviyatında tüm babaların babalar gününü en içli, en duyguluca; belki bir damla yaşla kutluyor ölenlere rahmet hayatta olanlara sağlıklı, huzurlu, karşılıklı sevgi ve saygı içerikli hayırlı yaşamlar diliyorum.
Sırtı yere gelmez ana-baba var
Kapıda kilittir dosta giden bağ
Evlada mülk olan ana-baba var
Anne-Baba denince bende sular durur
Bu harika yorumu okuduğum an benim içinde bir Anne var oldu ve değerli üstada nazire yaparak yazdığım Hayatta ben en çok Annemi sevdim adlı çalışmamı yorumuma koymak istedim
Yüreğiniz dert görmesin üstadım, saygın hemşerim , değerli abim...
TEBRİKLERİMLE
Çocukluk heyecanımla,
dört yıla sığdırmıştım babalık duygusunu
Bir kırk sene daha bekledim
Baba olurken bile avutmak için kendimi
Uyumadan önce bir gün gelip sevecek diye beni
Halbuki babamdan hiç dinlememiştim
Annem anlatmazdan evvel uzun kış gecelerinde
Büyüleyen hayat öykülerini…
Ben;
Geleceğin endişeleriyle yoğrulmuş
İzahı mümkünsüz “keşkelerle” dolu
Bir geçmişten geliyorum
Gözlerimde buğu
Bahtım; esmer tenimden kara
Düşlerim; fizandan öteye sürgün
Çölde vaha hayaliyle,
Hayatta ben en çok annemi çaresizliğimde sevdim
Dedim ya;
İçimden içimi acıtan her davanın
İnfazı okunan şifresi unutulmuş kasasıyım
Müebbet yorgunu babamın resmini çiziyor
Ağlayan duvarlarım!
Her sabahın salasında ellerim semaya açık,
Damlayan çam reçinesinde saklı bir kehribar imamesinde
Büyük bir inşirahla annemi çekerim...
Hani Şair der ya;
“Hayatta ben en çok babamı sevdim”
İstemesem de herkesin kahramanı babama benzerim
Halbuki, özlemdi babam bana
Annemse yürek serinliği
Beni doğururken çektiği sancı sancıyor içimde!
Onun için hayatta ben de en çok annemi sevdim…
Şükrü Aktaş
anne ve babaya duyulan özlemin harika anlatımıydı....değerli bir çalışma olmuş....baba ve anneye verilecek en büyük hediye bu kalıcı dizelerdir....
bu anlamlı çalışmanız için sizi yürekten selamlıyorum.....değerli bir çalışmaydı......nicelerine....
Selam saygı şiire ve şairinedir......
Sırtı yere gelmez ana-baba var
Kapıda kilittir dosta giden bağ
Evlada mülk olan ana-baba var
tebrik sevgi ve saygılar..
TÜM YORUMLAR (7)