ölümmüydü bizi korkutan
yoksa yaşamakmı....
.....ölüm soğukmuydu ana
yaşamak neden yarıştı...
ölüm noktalıyomuydu herşeyi
.....arkada iz bırakmadan gitmekmiydi
günahı,vebali,cerebesi neydi
bizi ne bekliyodu ana
......amelimizin iyi olmasımı gerekiyordu
deme ana deme bana böyle şeyler
korkutma içimdeki çocuğu
bırakta doya doya yaşıyayım
......ölümden korkmuyorum
korkularım sensizlikti ana
elim bıraktınmı ölüm geliyor aklıma
yaşamayı seviyorum ana
tonlarca günahım olsada.....
.....ve üstüme bin günah ekleselerde
seni yaşamdan daha çok seviyorum
.....ANA....
Kayıt Tarihi : 13.1.2007 21:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!