Ana Şiiri - Ülker Karademir

Sokaklarda toplarken her gördüğü çalıyı
Sadece düşündüğü evdeki yakacağı
Günlerdir üzüntüsü odun kömür yok diye
Kalbi nasıl dayanır çocukları üşürse
Ana yüreği işte bulur yakar sobayı

Pazar yerine gider toplar yine meyvayı
Seçer durur hepsini bulur en temizini
Çocukların açlığı düşündüğü tek şeyi
Kalbi nasıl dayanır çocukları ölürse
Ana yüreği işte bulur yapar yemeği

Uğraştı çabaladı büyüttü evladını
Yüreği kan ağladı gizledi feryadını
Yoklukla uğraşırken unuttu okşamayı
Hırçınlaştı evladı daha az sevilince
Sevgiye hasret kaldı o her daim aç kaldı.