Ana Şiiri - Abdurrahman Aslangöz

Gözel anam
Siye olan sevgimi nasıl anlatam
Seyi hakkı ödenmez biliyem
Bizim için çektiğini unutamom
Dünyanın en gözel anası benim anam
Elleriden öpmişem canım anam
Yoluya halı olmışam gözel anam
Gözümün nuri diye severdinya
Gözüye gurban olmışam anam
Kendiyi bildim bileli çile çekisen
Ne oldi ana deyik gülisen
Ben iyiyem Kendinize eyi bakın diyisen
Bize belli etmeyip kendiyi eritisen
Çok hetalarım oldı siye
Gusuruma bakmamışsan ana
Heste oldim ben ölem diyisen
Uy seni için men öleyim ana
Eski evi hatirlimisan
Çimentosu için kumuyu eleyodun
Sabah heyvanda,aşkam bağa gidip
Aşkam yemekten sona dama kum çekiyodun
Aha şimdik büyüdü senin eşşek oğlin
Bu oğlin yoluya gurban ana
Cenneti ayağının altında olan anam
Siye layik olamasamda
Cennetiye kabul eyle beni gözel anam

Ellerinden doya doya öpmişem
Hakkıyı helel eyle anam