Ana Şiiri - Kalender Kılıç

Güneşten önce tüter
Anamın ocağı...
yüreği yel verir
Kaynar tenceresi
yavrusunu tok tutmaktır
tek hevesi...

Toprağım
doyur ki Anaları
Büyütsün canlarını
göksünde yavrusu
göz göze
sıcak sıcak
bu aşk bu can
başka nerde yaşanacak.

ev uykuda...
yavrusu aklında
geceleri süt kokulu
nöbette!
adı yazılıdır
yaşamın her anında
seferberlikte...

Anamız bizim Analarımız
canımız
can verenimiz
ellerinden operiz...