Az naz etsem n'olur yatsam dizine
Yüzülmüş koyuna çevrildim ana
Ömür ziyan oldu evlat yüzüne
Ulu bir çınardım devrildim ana
Sabır dedim derde, lafa takmadım
Bir gün mutlu olup duru akmadım
Yanar dağ misali kordan bıkmadım
İçin için yandım kavruldum ana
Kadir kıymetimi kimse bilmedi
Canımı yaktılar yüzüm gülmedi
Bulak oldu gözler kimse silmedi
Üşüdüm sessizce kıvrıldım ana
Aykız'ı öpmeye doyamaz iken
Saçımın teline kıyamaz iken
El evinde bir gün koyamaz iken
Şimdi viran yerim savruldum ana
Kayıt Tarihi : 1.1.2017 21:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zahide Eskici](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/01/ana-5-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!