Ana Şiiri - Harun Kuşcu

Hergün boynu bükük garipler gibi
Ömrümü ellerime almışım Ana
Hayat bir karanlık görünmez dibi
Gün ışığında açıkta kalımışım Ana

Yarını düşünmüyor bugünü yaşıyorum
Hala ayaktayım bunada şaşıyoruım
Sonumu bildiğimden kendimden kaçıyorum
Meçhule kendimi salmışım Ana

Ağlıyorum gözümden yaşlar akmıyor
Sevgi tomurcukları bile bana bakmıyor
Gönlüm kaynıyor ama beni yakmıyor
Olmayacak hülyaya dalmışım Ana

Ömürden geriye nedamet ektim
Daha büyümeden solmuşum Ana
Gurbetin çilesini sineme çektim
Dolmayan dert küpü olmuşum Ana

harun kuşcu
silifke/ mersin