"Anam ağladı!" der her müşkülünde,
Gönül bilir ta yürekten yananı,
Kim ki bu gerçeği görmüş külünde,
O an anlar cana gerçek cananı.
"Ana rahmi" derken "ana kucağı,"
Yavrusunun olur kolu bacağı,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum