Ana. Şiiri - Fehmi Tazegül

Olmuyor şimdi senin gecelerin.
Benim gönülde yokluğun derin.
Dolduramaz kimse senin yerin.
Günüm güneşimsin benim ana.

Kimseye kalmamış Atatürk hanı.
Herkes anlamalı bu dünya fani.
Gönlüm dağlanıyor yakıyor canı.
Benim parçamsın canımsın ana.

Gözümde halen kraliçemsin ana.
Anladım ki cansın bu garip cana.
Ne yapsam sana inan azdır sana.
Emeğim benim sevdam sın ana.

Fehmi.
Doya doya öpmek istiyorum elin.
Her yıl açıyor senin diktiğin gülün.
Çiçeklerle dolmuş geçtiğin yolun.
Seni benden ayıran ölümdür ana.