Ana Şiiri - Cengiz Güzar

Bir vardın bir yoktun
Yıldız kaymasıydın
Bir yandın bir söndün
Gözlerimde sonsuza dek bakışın
Ana an' a değdi sanki akışın
Bizdeki de yürekti ciğerdi
Ömre bedeldi yakışın
Isıtırdı sevgin şefkatin
Güneşi uzayı ve
İçinde ne varsa
Öksüz kalmış her şeyi
Anadan anaya devir teslimi
Görevli gibi, emir almış
Erin hâli gibi gittin
Fırtınalar çekildi ğöğe
Durgun denizler gibi
Ardından susmayı bildim
Gecenin zifri karanlığıydım
Sensiz, sessiz olmayı bildim.
Ardından bıraktığın
Toz duman boşluğunda
Ellerimle izlerini seçtim,
Hicranın narında
Közlene közlene
Alevsiz yanmayı bildim.
Anladım ki vuslat yokmuş dünyada
Mahşerde kavuşmaya imân ettim.