ANA
Ben doğduğum anda senin için Ağlamışım,
Dünyaya ilk gözlerimi açtığımda seni aramışım,
Dilim henüz bunu söyleyemezsede içim bilirdi,
Aradığım kişiye Ana denirdi,
Acılarımızı kendi yüreğine yük etmeye gönüllü,
Gecesini gündüzüne katmak onun için gül bahçesinde dolaşmak,
Çok kolaydır Onun için yorgunluğunu atmak, yeterlidir sen uyurken göğsünde nefesini duymak,
O minik bedeni kucakladığında dünyaya doymuştur.
Hayatı artık Bu minik can için yoğurmuştur
21-04-2020
Suna Dolgun
Kayıt Tarihi : 21.4.2020 14:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suna Dolgun 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/21/ana-363.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!