Ana Şiiri - Muhterem Taş 2

Kara günün dostu, zor günün dostu,
Kötü günde neşe olandır ana.
Hak ömür verdikçe her günün dostu,
Huzur olup gönle dolandır ana.
Kahrını çekiyor evlatlarının,
Sayesinde varız dualarının,
Zerre bir sesine evlatlarının,
Gece uykusunu bölendir ana.
Yemeyip, içmeyip yedirendir o,
Kendisi üşüyüp giydirendir o,
Evlada hayatı sevdirendir o,
Evlatları için ölendir ana.
Hiç kimseye muhtaç etmez analar,
Biz kötü olsak ta atmaz analar,
Evlat hasta olsa yatmaz analar,
Her şeyi en iyi bilendir ana.
Uykusuz kaç gece geçirdi onlar,
Ak sütün su gibi içirdi onlar,
Evladı kötüden kaçırdı onlar,
Gözlerin yaşını silendir ana.
Ananın gönlünü hoş eyle kerem,
Bu sözler sanadır anla Muhterem,
Ana yarasına sürülmez merhem,
Gönül yarasıyla gülendir ana.