Ana Şiiri - Yüksel Uca

Hak, ince ruhlu halk etti kadını
Uzun bir sureye verdi adını
Canından çok sever can evladını
Çok fedakârdır pek nahiftir ana

Yüce Allah’tan en kutsal emanet
Rıza kapısına etme ihanet
Onun ayağının altında cennet
Sevap kapısıdır, latiftir ana

Ana candır, ana sırdır, ana yar
Hizmet eden evlat olur bahtiyar
Üzen gülmez daim eder ahuzar
En büyük varlıktır, lütuftur ana

Kimi büyür ana nedir bilmeden
Ömrü geçer bir gün bile gülmeden
Öksüz kalan ölür daha ölmeden
Zümrüttür, elmastır, sedeftir ana

Evlattır onun en güzel meyvesi
Köşkten ve saraydan ileri sinesi
Dünyaya bedeldir tek bir busesi
Her derde dermandır, afiftir ana

Edep, hayâ, iffet, takva ziyneti
Hakk’ın indinde çok yüce kıymeti
Kur'an emrediyor ona hürmeti
Çok mübarektir, pek zariftir ana

Karnında taşıdı aşkla Yüksel’i
Tesirli ilaçtır nazenin eli
Halis sevgisiyle şefkat timsali
Çok duygusaldır pek zayıftır ana