Ana Şiiri - Cevdet Altay

ankara havası hüzün kokuyor,
ciğerime bir dert girmiş yakıyor,
anam bu bayrama beni bekliyor,
doktor izin verse gelirim ana.

hastane odası puslu oluyor,
yatağa bağlanmak ağır geliyor,
ne zaman dönerim allah biliyor,
sen üzülme kurban olurum ana.

ömrümün tamamı gurbette geçti,
hasretlik içimde yaralar açtı,
doktorlar yüzüme açık konuştu,
yaram çok derindir bilirim ana.

yüce yaradandan var bir dileyim,
bu sene evimde kurban keseyim,
istedimki gelip elin öpeyim,
belki nasip olmaz ölürüm ana.