Ana Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Elinin hamuruyla yoğurdun beni Ana,
Ak şütün helaliyle büyüttün beni Ana,
O en büyük sevgini verdin bana,
Vefasız bir geline düşürdük Seni Ana...

Beştane yavrun oldu, hepsi de uzaklarda,
Kızların hep el oldu, bakmadı Sana Ana,
İçimiz kan ağlıyor bu uzak diyarlarda,
Vefasız bir geline düşürdük Seni Ana...

Dünü çocuk geçirdik hep bizimle olcaktın,
Bir kenara çekilip sessiz sakin durcaktın,
Kıymetini bilmedik Sen böyle mi olcaktın?
Vefasız bir geline düşürdük Seni Ana...

Masaya koyamadık bir tabak daha fazla,
Evimizde bir köşe vermedik Sana ana,
Üç çocuğa bakarken, bir Anam bize fazla,
Vefasız bir geline düşürdük Seni Ana...

Sesini çıkarmadın, gelinim kızar diye,
Derdini anlatmadın, bana bakmazlar diye,
Torununa doymadın, benden çekinir diye,
Vefasız bir geline düşürdük Seni Ana...

Şimdi ağıtlar yaktık, Sen yoksun yanımızda,
Beşidik onbeş olduk, bakmadık Sana ana,
Ağlamak neye yarar; Anam toprak anada
Vefasız bir geline düşürdük Seni Ana...!