Duydum ölüm döşeğinde dışa dönük pencerede gözlerin
Zindan da zor gündeyim....ana..!
Zincirim açamam ki..!
Ferahfaze perdesinin gizirgah kafesinde
Üst-üste ondört kilit
İmla hecem nefesi yok
Ne yapsam kaçamam ki..!
Ateşten, yangından, göçükden kaçtım
Kavraç zindanların gurbet sürgünü
Kuşatılmış dört bir yanım
...ateşdir sığınağım
Çırpınsam didinsem...fer5yat figanım
Duyulmaz yerdeyim helal et anne
Kuş olsam kanatlı cin bu şişeden
Yok mümkünü ana
Uçamam ki
Kayıt Tarihi : 30.4.2013 08:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''12 Eylülde siyası olarak bir çok cezaevinde en zor şartlarda uzun bir dönem ceza yattıktan sonra kaçkın olarak Almanyanın Hanovver şehrine iltica ettim....ve Hanovver cezaevine atıldığım da anamın ölüm döşeyinde illa beni isdediğini ve son günlerini geçirdiğini oğrenince 2001 tarihinde yazılmış bir şiir im''
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!